ταν Φεβρουάριος του 1956, όταν, σε διάσκεψη κληρικών που πραγματοποιήθηκε στην πόλη Haubersbronn της Γερμανίας, ο αιδεσιμότατος Πίτερ Βολφ προέβη σε μια ανακοίνωση σχετικά με ένα περίεργο μεταφυσικό φαινόμενο, το οποίο σημειώθηκε σε μοναστήρι της περιοχής.
Έναν μήνα νωρίτερα, τον Ιανουάριο εκείνης της χρονιάς, ένας μοναχός ξύπνησε μέσα στη νύχτα ξαφνικά από ένα υπερκόσμιο όραμα, όταν, μέσα στο ημίφως του κελιού του, είδε να βαδίζει προς την κλίνη του μια άυλη μορφή, η οποία έμοιαζε με το πρόσωπο ενός παλιού συμμαθητή του.
Το φάντασμα του μοναστηριού υπενθύμισε στον μοναχό, με φωνή ψιθυριστή, αλλά συνάμα αποφασιστική και σταθερή, μια υπόσχεση την οποία είχε δώσει πριν από είκοσι πέντε ολόκληρα χρόνια, όταν οι δυο τους ήταν ακόμη φοιτητές στη Θεολογική Σχολή του Ρατισμπόν.
Ακολούθως, η οπτασία χάθηκε, ενώ ο μοναχός, περίτρομος και περιδεής, πράγματι θυμήθηκε πως, κατά την εποχή την οποία ανέφερε το φάντασμα, είχε υποσχεθεί σε κάποιον φτωχό συμφοιτητή του, ο οποίος παραπονιόταν ότι αν πέθαινε δεν είχε κανέναν να τον νεκρολογήσει, να του ψάλλει νεκρώσιμη δέηση σε περίπτωση που θα πληροφορούνταν τον θάνατό του.
Ο μοναχός πετάχτηκε αμέσως από το κρεβάτι του, κατευθύνθηκε χωρίς δεύτερη σκέψη στο παρεκκλήσι της μονής, όπου τέλεσε επιμνημόσυνη δέηση υπέρ της ανάπαυσης της ψυχής του συμφοιτητή του, βέβαιος πλέον ότι ο παλιός του φίλος είχε πεθάνει.
Λίγες μέρες μετά, ο μοναχός, ο οποίος είχε κινήσει ενέργειες για να μάθει τι είχε απογίνει εκείνος ο άνθρωπος, πληροφορήθηκε ότι είχε αφήσει τη στερνή πνοή του ακριβώς την ίδια ώρα, κατά την οποία το φάντασμά του τον είχε επισκεφτεί, προκειμένου να του ζητήσει να κρατήσει την υπόσχεσή του.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ”, στις 22/02/1956…
